وقتي براي انجام كاري شجاعت، شهامت، دلاوري و قدرت تشخيص و نصميم گيري خارق العاده اي لازم باشد، مي گويند : براي محقق شدن چنين امري بايد حماسه ساخت. وحماسي عمل كرد .

با اين مقدمه اجمالي، اينك به سراغ چيستي و چرايي نام گذاري امسال به «حماسه سياسي و حماسه اقتصادي» از سوي رهبر حكيم و فرزانه انقلاب اسلامي و نايب بر حق امام عصر والزمان، حضرت امام خامنه اي عزيز مي رويم. تا بدانيم وبفهميم چرا وبه چه علت معظم له سال ۱۳۹۲ هجري شمسي را به اين اسم نام گذاري كرده اند .

آيا اين نامگذاري صرفاً به خاطر اين است كه در روزهاي پاياني بهار سال جاري، قرار است انتخابات يازدهمين دوره رياست جمهوري برگزار شود؟ يا به خاطر اين است كه دشمنان قسم خورده اسلام و انقلاب اسلامي و ملت مسلمان ايران در حال تشديد نمودن تحريم ها هستند؟

مسائل اقتصادي چه ارتباطي به سياست دارد، كه امام امت در پيام نوروزي خود، اين دو را با هم گره زده و آنها را با هم عجين و لازم و ملزوم هم دانسته اند؟

ممكن است مسئله انتخابات يازدهمين دوره رياست جمهوري و شيطنت دشمنان در شدت بخشيدن به تحريم ها در اين نام گذاري مؤثرونقش به سزايي داشته باشد؛ اما بنده بر اين باورم كه ، اين دوعامل نمي تواند علت تامه اين نامگذاري باشد. و بدون ترديد، علل و عوامل مؤثر متعدد ديگري وجود دارد كه، امام امت را در انتخاب اين نام ترغيب نموده اند.

بر كسي پوشيده نيست كه حوادث پس از انتخابات ۲۲ خرداد ۸۸ كه حضرت امام خامنه اي مدظله العالي، از آن به فتنه عميق ياد كرده اند، شامه كثيف دشمنان داخلي و خارجي را براي استشمام هر چه بيشتر بوي گندي كه هرازچندگاه، از سوي مزدوران سرسپرده صهيونيسم وآمپرياليسم ، وبرخي از دوستان جاهل وگمراه ومنحرف، در گوشه و كنار اين مملكت متساطع مي شود، تيزتر نمود. وروزنه اميدي براي آنها بر سر راه آرزوهايشان كه چيزي جز سرنگوني جمهوري اسلامي نيست تعبيه واحياء كرد.

متاًسفانه بايد اذعان كرد كه رفتارهاي نسنجيده و غلط و خلاف شرع بعضي از مسئولين در طول چهار سال گذشته، مزيد بر علت شده وطمع دشمنان داخلي و خارجي را براي دستيابي به اهداف شومي كه ۳۴ سال است به دنبال آنها مي دوند را خيلي بيشتر نمود. تا حدي كه آنان در توهم وخيال باطل خود؛ فاصله چنداني با پيروزي احساس نمي كنند.

رويكرد بعضي از رسانه هاي داخلي و عملكرد رسانه هاي بيگانه، خصوصاً نحوه عملكرد وبرنامه سازي تلويزيون هاي مزدور فارسي زبان، بهترين مصداق براي اين مدعاست.

بدون ترديد براي نقش برآب كردن نقشه هاي شوم و بسيار خطرناك و در عين حال جدي؛ كه اين دشمنان براي نابودي انقلاب اسلامي و قبل از آن، خنثي نمودن توطئه هايي كه براي جدايي ولايت فقيه از مردم ولايتمدار ايران اسلامي طراحي نموده اند؛ و همچنين براي تودهني زدن به جاهلان و منحرفان داخلي كه خطر جهالت و انحراف آنها از خطر رژيم اشغالگر و كودك كش اسرائيل و آمريكازهي بيشتر است؛ و ايضاً براي بيداري و هدايت دوستان غافل؛ روحيه اي حماسي و بصيرتي كه رمز عاشوراييان بوده است و اراده اي حسيني وعزمي راسخ لازم است. و بايد براي خلاصي از اين تهديدها حماسه ها ساخت. وعلي وار تصميم گرفت وحسين وار پيش رفت وعباس وار مطيع ولايت بود .

زمان شناسي، دشمن شناسي و بصيرت علي گونه و شهامت و شجاعت و هوشياري حسين گونه ي علي زمان ما، حضرت امام خامنه اي در نامگذاري امسال، موجب گرديد، سالي كه دشمنان در توهم جشن نابودي انقلاب اسلامي و تحقق يافتن آرزوهاي ديرينه شان به سر مي برند، انشاء الله به فضل الهي ومدد حضرت ولي عصر (عج)به سال نابودي و شكست مفتضحانه خودشان و به گور بردن تمام آمال و آرزوهاي پليدشان تبديل شود.

آري حماسه سياسي لازم است. يعني بايد بصيرت سياسي (آگاهي هاي سياسي) معرفت و بينش ديني خود را به طرز فوق العاده اي بالا ببريم، تا بتوانيم در فضاي غبارآلودي كه دشمنان داخلي و خارجي و گروه جاهلان و منحرفان داخلي و بعضي از دوستان غافل براي مشتبه ساختن حقيقت ساخته اند، به راحتي حق را از باطل تشخيص دهيم. ومانع خروج قطار انقلاب اسلامي از ريلي كه مارا به سمت وسوي كمال مطلوب گسيل ميدهد شويم.

امروز با ائتلافي كه بين دشمنان خارجي و داخلي بوجود آمده، دو جبهه جنگ، كه به مراتب زهي زيان بارتر و خطرناك تر از جنگ نظامي و مسلحانه هستند، در مقابل ملت شريف ايران اسلامي گشوده شده است. اين دو جنگ كه عبارتند از : ۱- جنگ نرم عقيدتي سياسي و فرهنگي اجتماعي ۲- جنگ اقتصادي، تنها به جرم خداخواهي و دين مداري و استكبارستيزي و عدالت خواهي به ايران اسلامي تحميل شده است.

مصون ترين و مقاوم ترين سنگر و جان پناه در اين دو جبهه، كه به ما ايرانيان مصونيت مطلق مي بخشد و ما و مقدسات ما را از هر گونه گزند مادي و معنوي مصون و محفوظ نگه مي دارد، سنگر توحيدي ولايت مطلقه فقيه است. و تنها سلاح كاربردي و مؤثري كه مي تواند ايران و ايراني را، و از اين دو مهمتر نظام جمهوري اسلامي ايران را؛ در برابر پيشرفته ترين سلاح هاي مخوفي كه دشمنان در اين دو جبهه براي دستيابي به اهداف از پيش تعين شده خود از آن استفاده مي كنند، صحيح و سالم نگه مي دارد، اسلحه بصيرت و معرفت و بينش ديني و سياسي و اطاعت آگاهانه و آزادانه از اوامر و نواهي مقام عظماي ولايت است ولا غير.

بديهي است كه وقتي دشمن از خود تلاش بيشتري نشان مي دهد؛ وظيفه ما است كه با خلق يك حماسه سياسي، به جنگ نرم عقيدتي سياسي و فرهنگي اجتماعي دشمنان برويم و آنها را در اين جبهه سركوب و سرنگون و نابود نماييم و همزمان با خلق يك حماسه اقتصادي به جنگ اقتصادي تحميلي دشمنان قسم خورده خود برويم. و با اين حماسه ها كاري كنيم كارستان.

*******************************************************

اگر حماسه حسيني را به عنوان بي‌نظيرترين حماسه تاريخ بشر به عنوان الگويي براي حركت انقلابي مردم ايران بدانيم، حماسه هشت سال دفاع مقدس مردم ايران در برابر جبهه متحد كفر و شرك و نفاق مي‌تواند يكي از فرازهاي حساس تاريخ انقلاب باشد كه صلابت و ايستادگي اين ملت را اثبات كرد، اما به‌رغم آن، سؤال اساسي اين است كه چرا هنوز اين ملت نيازمند به خلق حماسه‌اي ديگر است آنگونه كه رهبر و مقتدايش ملت را به حماسه اقتصادي و حماسه سياسي در سال جديد فراخوانده است.

ترديدي نيست كه طي سال‌هاي اخير دشمنان اين ملت متأثر از شكست در توطئه‌هاي امنيتي، نظامي و اقتصادي سال‌هاي آغازين انقلاب در سال‌هاي اخير و به ويژه در سال ۹۱ همه ظرفيت‌هاي ممكن در عرصه اقتصادي، سياسي و نظامي و امنيتي را براي شكست اراده مردم ايران به كار گرفته‌اند و مردم ايران نيز به رغم تحمل آثار و پيامدهاي اين فشارها، اما با ايستادگي و استقامت خود نشان دادند كه انقلاب هنوز از ظرفيت و بالندگي بالايي برخوردار است و قادر است با تكيه بر مؤلفه‌هاي الهي و ارزشي و پايگاه مردمي خود بر شعارهاي راستين خود تأكيد نموده و شايد تعبير زيباي مقام معظم رهبري در جمع زائران و مجاوران حرم رضوي در آستانه سال جديد را بتوانيم شايسته‌ترين برآورد از نتيجه ايستادگي بدانيم آنگاه كه فرمودند «درس بزرگ موفقيت‌ها و دستاوردهاي سال ۹۱ اين است كه يك ملت زنده هرگز بر اثر تحريم‌ها، فشارها و سختي‌هاي دشمن به زانو در نخواهد آمد.»

اما روند تحولات آينده كه در امتداد راهبردهاي گذشته دشمنان معطوف بر افزايش فشارها و تهديدهاست بيانگر اين است كه دشمنان هنوز از به تسليم كشاندن مردم ايران (به‌رغم همه شكست‌هاي گذشته) نااميد نشده‌اند و با برنامه‌ريزي‌هاي خود هنوز به موفقيت براي شكست اراده مقاومت و ايستادگي مردم ايران اميد بسته و سوداي تسليم مردم و مسئولان نظام اسلامي را در سر مي‌پرورانند.

آنها از چه به رغم اذعان خود از براندازي و شكست نظام اسلامي نااميد شده‌اند، ولي تغيير رفتار و به نوعي عقب‌نشيني نظام اسلامي از شعارهاي اصولي و بنيادين را موفقيتي براي خود مي‌دانند. مبتني بر اين رهيافت دشمنان، شايد فلسفه نامگذاري سال ۹۲ را به عنوان سال «حماسه اقتصادي» و «حماسه سياسي» بهتر بتوان درك كرد.

در فرهنگ لغات، حماسه به آثار و اشعار ادبي گفته مي‌شود كه داراي ويژگي‌هاي مشتركي از جمله وجود يك قهرمان ملي و يا قوي است كه با شخصيت فوق‌العاده و اقدامات خارق‌العاده خود در راه رسيدن به هدف از هيچ كوششي دريغ نمي‌كنند و يا اينكه حماسه به معناي وقايع و اتفاقات بسيار تأثيرگذار و سرشار از شهامت‌ها و دليري‌ها تعبير شده است كه البته با شدت و صلابت همراه است. اما مبتني بر فرهنگ والاي انقلابي اسلامي ما كه حماسه حسيني و يا حماسه هشت سال دفاع مقدس را در پيشينه تاريخي دارد، حماسه‌سازان نه شخصيت‌هاي افسانه‌اي كه انسان‌هايي هستند كه در دامن ارزش‌ها و آرمان‌هاي اسلام و انقلاب پرورش يافته و در مسير تلاش و حركت با گذشت از خود به خدا رسيده‌اند. در اين ميدان قطعاً اهداف مادي و فردي نمي‌تواند تنها منبع الهام‌بخش براي حماسه‌آفريني باشد.

تجلي عزم و اراده ملي مردم ما در عرصه حماسه اقتصادي و حماسه سياسي سال ۹۲ كه مقابله با تحريم‌ها و حضور در انتخابات تنها يكي از جلوه‌هاي آنهاست مي‌تواند زمينه‌ساز عبور قدرتمندانه مردم ايران از اين پيچ حساس تاريخ باشد؛ پيچي كه به رغم ايجاد هزينه براي مردم ما، بيش از آنكه نظام اسلامي را مستهلك كند، آنها را در اتخاذ راهبرد عليه ايران اسلامي به استيصال و روزمرگي كشانده است.

مبتني بر اين پيشينه و برآورد است كه از «مردم ايران» به عنوان قهرمانان اين حماسه مي‌توان انتظار داشت كه به‌رغم گذر نسلي و گذشت بيش از ۳۴ سال از عمر انقلاب اسلامي، قادر خواهند بود با الگوگيري از حماسه هشت سال دفاع مقدس، با ايثار و از خود‌گذشتگي و با اتكا به عنايات الهي و ظرفيت‌هاي داخلي و البته با تبعيت از مولا و مقتداي خود، اين عرصه‌ها را به عنوان حماسه سياسي پيروز و ماندگار در تاريخ انقلاب اسلامي ثبت كنند.

پس شرط اول جهاد اين است كه در آن، تلاش و كوشش باشد و شرط دومش اين است كه در مقابل دشمن‏ صورت گيرد.
امروز دشمن پس از مايوس شدن از حمله و تهديد نظامي، بر روي چند نكته اساسي دست گذاشته است. يكي از بارزترين آن‏ها مسئله اقتصادي و در واقع معيشت مردم است. دشمن به خيال خام خود مي‏خواهد مردم را تحت فشارهاي اقتصادي، از انقلاب و آرمان‏هاي والاي آن جدا و با به زانو درآوردن كشور از لحاظ اقتصادي و با فلج كردن پايه‏هاي اقتصادي كشور، مردم را مايوس كند؛ لذا رهبر معظم انقلاب اين تجاوز دشمن را از پيش شناسايي كرده و چندين سال است كه با عناوين مختلفي چون «پيشرفت و عدالت»، «همت مضاعف، كار مضاعف»، «جهاد اقتصادي»، «توليد ملي حمايت از كار و سرمايه ايراني»، «اقتصاد مقاومتي»  و از اين قبيل، آحاد ملت را هوشيار كرده اند.

جرعه‏ دوم

امروز ما در شرايط اقتصاد مقاومتى قرار داريم. اقتصاد مقاومتي به اين معناست كه بايد هم روند رو به رشد اقتصادى در كشور حفظ شود، هم آسيب‌‌پذيرى‌‌اش در مقابل ترفندها و حيله‏هاي دشمن كاهش پيدا كند.
يكى از شرايط اقتصاد مقاومتي، استفاده از همه‌‌ ظرفيت هاى دولتى و مردمى است؛ به قسمي كه هم از فكرها و انديشه‌‌ها و راهكارهايى كه صاحبنظران مي‏دهند، استفاده كنيم، هم از سرمايه‌‌ها به طور بهينه بهره ببريم.
از الزامات اقتصاد مقاومتى، كاهش وابستگي كشور به نفت است؛ اين وابستگى، به قول مقام معظم رهبري ميراث شوم صد ساله‌ ماست! و ما اگر بتوانيم از اين فرصت بوجود آمده استفاده كنيم و تلاش نماييم كه درآمد حاصل از نفت را با فعاليت‏هاى اقتصادى درآمدزاى ديگرى جايگزين كنيم، بزرگترين و مهمترين حركت را در باب اقتصاد انجام داده‌ايم.
در اين زمينه مي‏توان واحدهاى كوچك و متوسط را فعال كرد؛ زيرا امروزه عمده واحدهاي بزرگ ما فعالند و سوددهي خوبي هم دارند، اما بايد به فكر واحدهاي متوسط و كوچك توليدي بود؛ چرا كه مستقيماً با معيشت مردم در ارتباط بوده و به مردمي كردن اقتصاد كه از ديگر الزامات اقتصاد مقاومتي است، كمك مي‏كند.

جرعه سوم

همان طور كه رهبر انقلاب بارها اشاره كرده‏اند، اقتصاد اسلامي دو پايه اصلي دارد، يكي «افزايش ثروت ملي» و ديگري «توزيع عادلانه و رفع محروميت درون جامعه‏ اسلامي».
از طرفي بايد كشور اسلامى، كشوري ثروتمند بوده، فقير نداشته باشد و بتواند با ثروت و قدرت اقتصادى خود، اهداف والاى خويش را پيش ببرد و از طرفي فراموش نشود كه هدف اصلي در كشور ما و در نظام جمهورى اسلامى، چيزي نيست جز تامين عدالت.
اينكه كشور ثروتمند شود، توليد ناخالص ملى بالا برود و به خودكفايي برسيم، اما ثروت‏ها در گوشه‏‏اى و به نفع عده‏اي جمع شود و عده كثيرى از مردم همچنان فقير بمانند، با مكتب ما سازگاري ندارد؛ به عبارتي ديگر افزايش ثروت ملي، مقدمه‏اي است براي تامين عدالت.
و اما بزرگترين گام در راه استقرار عدل، رفع محروميت از طبقات محروم و تهيدست و كم درآمد است؛ قشري كه به فرموده بنيان‏گذار انقلاب اسلامي، حضرت امام خميني (ره)، ولي نعمتان مايند كه  همواره و با تمام وجود، از انقلاب و اسلام دفاع كرده اند و با وجود تمام سختي‏ها و محروميت‏هايي كه كشيده‏اند، بيشترين بار نظام را به دوش كشيده‏اند.

جرعه‏ چهارم

مسئله‌ اشتغال و كارآفرينى، مسئله بسيار مهمي است و پرداختن به اين موضوع، جهادي است فى‌سبيل‌اللَّه؛ حركت در اين راه، نه صرفاً يك اولويت، بلكه ضرورت امروز كشور ماست.
امروز، آبروى اسلام در گرو آن است كه ايران اسلامى پس از تحمل اين همه دشمني و كارشكني، به كشورى آباد تبديل شود، كار و تلاش در آن فراگير باشد، زندگى مردم سروسامان، فقر و محروميت ريشه‏كن، توليد داخلى با نيازهاى مردم متعادل و كشور به خودكفايى برسد.
امروز جهانيان و بخصوص كشورهاي اسلامي به پا خاسته نظاره‏گرند كه آيا جمهوري اسلامي با آن آرمان‏هاي والا، با آن مردم دلير و انقلابي و با آن عزم راسخ، مي‏تواند روي پاي خود ايستاده و زير بار تحريم‏ها نه تنها قد خم نكند، بلكه شكوفا شود.
عده‏اي مي‏گويند، پيشرفت در زندگي مادي و معنوي و رونق معيشت مردم، با جهاد سنخيتي ندارد؛ اينان با الفباي جهاد آشنايي ندارند.
بدون جهاد هيچ چيز نصيب انسان نمي‏شود؛ نه دنيا و نه آخرت. بدون جهاد يك ملت نمي‏تواند سرش را بالا بگيرد و طعم عزت را بچشد. كشور ما اگر امروز شأن و موقعيتي در جهان پيدا كرده، به بركت مجاهدت‏هاي آحاد ملت در عرصه‏هاي مختلف بوده و هست.

جرعه‏ پنجم

حركت‏هاي جهادي بايد توجه خود را به نيازهاي اساسي مردم معطوف كنند؛ به عنوان مثال در عرصه كشاورزي و دامپروري ورود كرده و موانع و مشكلات را با راهكارهاي علمي، مطالبه‏گري از مسئولان و بسيج كردن آحاد مردم برطرف نمايند؛ به گونه‏اي كه محصولات اصلي كشور در داخل توليد شود.
اين ها مواردي دور از انتظار نيست و اصلاً چنين انتظاري از حركت‏هاي جهادي، خصوصاً  دانشجويان مي رود؛ مانند روزهايي كه كشورمان از نعمت جهاد سازندگي برخوردار بود و جهاد سازندگي توانست در اين حوزه، كشور را از واردات مواد لبنى بى‌نياز سازد  تا جايي‏كه امروز محصولات لبني ما به ديگر كشورها صادر مي شود.

جرعه‏ ششم

آنچه كه امروز متاسفانه شاهديم اين است كه هنوز ارتباط سازمان‌يافته و مشخصي ميان صنعت و دانشگاه برقرار نشده ‏است؛ دانشجويان در فضايي كاملاً آكادميك و به دور از فضاي عملي، چندين سال به تحصيل علم مي‏پردازند، در حالي كه با مشكلات واقعي صنعت دست ‏و ‏پنجه نرم نمي‏كنند؛ اين در حالي است كه ايجاد نظام صحيح ميان صنعت و دانشگاه، علاوه بر حل معضل بيكارى و ايجاد اشتغال، باعث صرفه‌جويى ارزى و استقلال صنعتى كشورمان خواهد شد.
از آن مهم‏تر اينكه، دانشجو بايد با اقشار مختلف جامعه در ارتباط باشد، بايد مسائل را از نزديك لمس كند تا بتواند از پتانسيل دانشگاه براي رفع علمي و عملي مشكلات مردم استفاده كند. در غير اين صورت مطلبي مي‏خواند، مقاله‏اي مي‏نويسد و پروژه‏اي انجام مي‏دهد كه بعضاً هيچ ارتباطي با نيازهاي واقعي جامعه ندارد.
در اين خصوص تشكل‌هاى دانشجوئى و به طور ويژه گروه‏هاي جهادي بيشترين وظيفه را به‏عهده دارند؛ هم چنان كه يكي از اهداف اصلي تشكل‌هاى دانشجويى، استكبارستيزي و كمك به پيشرفت كشور است.
حوزه فعاليت حركت‏هاي جهادي بايد آن‏چنان گسترده، عميق و علمي شود كه بتواند جامعه دانشگاهي كشور را با مناطق محروم كشور پيوند دهد. وقتي قشر دانشگاهي ما به مناطق محروم سركشي كند، مشكلات را از نزديك ببيند، طبعاً تفكر پيگيرى اقتصاد عدالت‌محور در او زنده مي شود.

جرعه‏ هفتم

از مجموع مطالب گفته شده اين طور نتيجه مي‏گيريم كه با توجه به شرايط كنوني انقلاب، بايد به عرصه اقتصادي و بهبود معيشت مردم با تمام قوا ورود كنيم؛ اين ورود بايد ويژگي‏هايي داشته باشد كه مهم‏ترين آنها جهاد‏گونه، آگاهانه، مردمي، عدالت محور و در تماس نزديك بودن با اقشار ضعيف جامعه و به عبارتي همراه بودن با عشق و ايمان، بصيرت و همت است.
در اينجا نقش حركت‏هاي جهادي، بخصوص دانشجويي كاملاً مشخص است. مي‏توان گفت، مسئله‌ توجه به پيشرفت كشور با نگاه اقتصادى عدالت‌محور، ثمره حركت هاي جهادي دانشجويي است.